Şimdilerde yeni bir akım oluştu.
Her şeyi eleştirmeye, her şeye muhalefet olmaya çalışan insanlar oluştu ortalıkta.
Kişi kendi eksiklerini görmüyor; ama kendisinden başka herkesin eksiklerini görüyor, akıl veriyor, söylüyor da söylüyor, konuşuyor da konuşuyor. Bazen öğretmene akıl veriyor, doktora akıl veriyor, bilim insanlarını küçümsüyor, her konuda bilgisi var her şeye söylenecek bir şeyler buluyor.
O kadar da olmaz yani...
Bir de bakıyorsun eleştirdiği tüm davranışlar, alışkanlıklar kendisinde de var...
Ya farkında değil ya da umursamıyor; ama hep eleştiriyor...
Evet arkadaşlar bu yanlış bir davranıştır. Her şeye eleştiri yapmak bir eksikliğin ifadesi diye düşünüyorum. Bir insan bu kadar her şeyi bilemez, insanın yaradılışına aykırı.
Bu kadar eleştiriyi yapabilmek için çok bilgili olmak gerekiyor, çok donanımlı olmak gerekiyor, örnek gösterilebilecek bir insan olmak gerekiyor. Yani dört dörtlük bir insan olmak gerekiyor. Maalesef bu da bizde yok. O zaman her şeyi eleştirmektense kendi eksiklerimizi görüp kendimize bir çeki düzen versek daha mantıklı olacaktır sanırım.
Biz bu kadar mükemmel olamayız diye düşünüyorum, bakıyorum çok eksikleri var; ama herkesi eleştirip duruyor. İcraata bakıyoruz elde var sıfır. Önce kendimizi sorgulamalı, eleştirmeli sonra da başkalarını eleştirmeliyiz diye düşünüyorum.
Vesselam...
