Sokak hayvanlarına çözüm bulunmalı.

Bütün yaratılanlar kıymetlidir. Can taşırlar. Ama bazı vahşi hayvanlar son derece tehlikeli olabilir.

Şehirde aramızda dolaşan sokak hayvanları da bazı zamanlar korkunç oluyor. Akşam tenha vakitte sürü halinde geziyorlar.

Allah korusun tek başınıza denk geldiğinizde saldırganlaşabiliyorlar. O zaman nereye kaçacaksınız. Can güvenliğimizi nasıl koruyacaksınız?

Kadınlar olarak çok endişe duyuyoruz. Okula giden çocuklarımız için çok korkuyoruz.

Baksanıza her yerden köpek saldırılarıyla ilgili haberler geliyor.

Buna bir çare istiyoruz.

Sokak hayvanları da can taşıyor. Onlar da masum. Ama köpek adı üstünde, bir şeyden huylanıp durup dururken saldırabiliyor.

Ben küçüklüğümden beri oldum olası korkarım köpeklerden.

Öte yandan bazı vicdansız kişiler de durduk yerde hayvanlara eziyet ediyor. Vahşice öldürüyorlar. Bu da çok büyük yanlış. Bu hayvanlar öbür dünyada hakkını alacak. Kötü davranan insanlardan hakkını alacaklar.

Ama çocuklarımıza saldıran bu sokak canavarlarına karşı ne yapılabilir. Belediye bunların toplasın, barınak yapılsın. Çoğalmaları kontrol altına alınsın. Ne bileyim buna benzer tedbirler alınsın. Ne hayvanlara eziyet edilsin ne de birinin canı yansın.

Seneler önce bir köpeğin saldırısına uğradım. Bir kadın elinde tasmasını bırakmış köpeğiyle geziniyordu. Ben uzaktan görsem bile kaçarım. Elimde değil çocukluktan korkmuşum. Köpeği görünce hızla uzaklaşmaya başladım. Köpek peşimden gelmeye başladı. Market vardı yakında. Markete doğru koşuyorum. Sorumsuz kadın "Koşma, kaçma!" diye bağırıyor ama ben nasıl durayım. Çok korkuyorum elimde değil ki.. Köpek ısırınca hastaneye gittik. Utanmaz kadın beni azarlıyor. Kaçmasan ısırmazdı diyor.

Özür dileyeceğine bana kızıyor. Güvenlik kamera görüntülerini aldım. Davacı oldum.

Tabi ki yaptığı kabalığı yanına bırakmadım. Savcılık'tan aradılar uzlaşma istediler. Benim amacım saygısızlığını ona göstermekti. İbret olsun dedim. Para cezasını kabul ettim. Ama kendisiyle muhatap olmak istemediğimi, ödeyeceği para cezasını kimsesiz çocuklara verilmek üzere uzlaşabileceğimi kabul ettim. Ve kimsesiz çocuklara para teslim edildi.

İşte böyle önce saygıyı öğrenmek lazım. Özür dilemek erdemliktir. Özür dileyemeyen hayvansever olsa ne olur insan sever olsa ne olur?

Önce saygı. Sonra empati. En sonunda da yetkililer sokak hayvanları konusunda önlem düşünmeli.

Daha yaşanılır, daha sağlıklı bir hayat yaşamak bizim elimizde.

Herkese sağlıklı günler diliyorum.