BAYRAMA DAİR

bugün bayramın ikinci günü
sahi ne çabuk unuttuk dünü

islam'ın ve insanlığın her bir ferdi
sarıp sarmalamış nice binler derdi

her tarafta bir başka yara kanıyor
evler içindekilerle beraber yanıyor

kış kapıda kimbilir kim nerde donuyor
herkes kendini bir kahraman sanıyor

kim nerede kime nasıl kurbandır
bir dünya ki ziyan olan insandır

bombalar yağıyor çocukların başına
iki kelimeyle adı yazılmıyor mezar taşına

kim bana hangi bayramdan söz edecek
yurdundan kovulan nereye kime gidecek

kime ne diyeyim kapımda sesi güzün
içimde büyüdükçe büyüyor bir başka hüzün

ne dede kaldı, ne ana var ne baba bende
bayram kutlamak için ne bir çaba tende

dostlar ve ahbaplar birer birer gitti
kimbilir eski bayramlar onlarla bitti

şimdi ben yapayalnızım bu dünyada
uyanacağım bir gün hayat denen rüyada

melul mahzun etrafıma bakıyorum
bulur muyum diye mum yakıyorum

giden gitti bir kere gelir mi geri
gittikçe azalır gözlerimin feri

artık aramaz oldu dostlar bile
hayat dediğin bir yığın hile

keşke gelse son araba götürse beni
ey sevgili böyle arayıp durmasam seni

bayram benim için hüzün demektir
heyhat garibe hüzün üç öğün yemektir

selam olsun dostlar size selam
sizedir kırık dökük bir kaç kelam